.,,,



bakıyorduk işte kalbim
yutağında hevesli çırpınışlar bırakan yaşamın
uzayan ezgisinden geçip bu yaz
orada bir takım adamlar kadınlar ve gölgeleri
ve kokusunu yitirmiş hatmiler vardı
rengârenk kaldırımlar
buharı üzerinde asfalt
ve ziftî oynaşlarıyla yanıp sönen yalnızlıklar
gördük
tanrısal başlangıcını herhangi bir günün, alıp yücelttiğimiz
sarıp sarmalarken sevgiden
boğulmakta olan umut kırıntıları
ve biz
-bilemezdik-
bir cuma ertesiydi merhamet
ve suçluluk hissinin götürdüğü iz
mütebessim bir af dileğine her birimiz için

halkız haklıyız kazanacağız!

bakıyorduk.
ilahi bir imtiyazdan geçip tanrılarına yeryüzünün
memede boğulan bebekler ağlamazdı hiç
ve ağ’lanmazdı
Muş Tatvan yolunda Devlete ve Güllere inanan*
ve kanatları teker teker yolunmuş hiç bir yurttaş için upuzun


.emperyal bir azimle ölürdük..,




..,,,,,