kızılken havalar
yürümek güzel akşam üşümelerinde
sokak lambaları umuduma küsmeden ama...

pazar tembelliğinde koca koca binalar
bir sana heyecanım dışarıda
çöpçüsüyüm yollara bırakılmış beklentilerin
mayıs da göçecek buralardan demeden
sana günü birlik kokular derlemek adına
bu bütün yalnızlığım...
bu uçları kara karabulutlardan
korkmadan dökülmem sokaklara...

gölgeler kabadayı
külhan karanlıklar sessizliğin sırrında
gözlerini bir an yumuşun gibi geçiyor ömür
seni severken ölmek böyle
seni severken ölmek
çoban yıldızının duruşu gibi onurlu
sonsuzluğa karşı...

hercai susuşlara gebe geldim
üzerime yürüyen bütün yalnızlıkları yanıma aldım
bir senin yalnızlığın yok
ürpermeler sonrası gitmek hazırlıklarımda...

yaprakları tükendi bu akşamın
istediğin sabahta buluşuruz
isimsizim...



kağan işçen...