mavisi hayal olan deniz...
denize baktıkça mavileşti gözlerim
değildi gözlerim gerçek ne de mavisi hakikatti denizin Bir gemi düdüğüyle başladı herşey gözgöze geldik, kucaklaştık ellerimizde deniz, sarılınca kollarımızda sarılınca işte biz, öylesine bir toprak kokardık ilkokul tatiliydi vakitlerden kadife çiçekleriyle bahçeli bir evdi çağırdık, durmadık camlardan yansıyan aydınlıktı gökyüzü buruk bir acıydı, yırtıldı ağzımızdan dünyaya mutluluğa tozlu resimlerde bakakaldık güzeldik yani güzel olmasına elimizde yeniden karanlık çantalar, yeniden dağıldık sokaklara ardımızda gözlüklü bir çocuk, gözyaşları, bir umdun eksilmesi ve siyah beyazdı yeniden gökyüzü yaşlı kadınlar uyuttu bizi dizlerinde ağladık, ağladık, ağladık... denize baktıkça mavileşti gözlerim bilirim! değildi gözlerim gerçek ne de mavisi hakikatti denizin |
denize baktıkça mavileşti gözlerim
bilirim!
değildi gözlerim gerçek
ne de mavisi hakikatti denizin
çok içten dizeler denizin maviliklerinde kaybolan tüm yaşamlara gelsin.