"Göz bebeğimdeydin Şiddetli bir sağanakta Kirpigimde sallanıp düştün.!"
Gözlerin ölüm kadar kaçak dövüşüyor Geceye bin ah yükledim Acımı okşayıp sustum.!
Yüreğimin kıyılarında bıraktım Her adımda acıtarak beni Kim bilebilir ki içimin yangınını Bakmayın yüzümün güldüğüne
Şu hayat denen kargaşada Bir arpa boyu yol gidemedim Hep yaralarım serildi yollara Bir ileri, bir geri hep aynı yerde dönüp durdum Çiğneyip gitmek vardı Göze alamadım, yalnızlıktı saçlarımı yolup Dizlerimi kanatarak döven Ve sızıp kaldım Bir kitap dolusu söylenmemiş söze
Üstüme gelme yorgunum.! Bu aralar; aklım ve yüreğim kavgada Dilimi, damağıma iliklemeden Büyük harflerle konuştum Aklım karışık, duygular havada.!
Korkuyorum.! Ya sensizliğe dökülürse içim, üşürüm Aklımın odaları penceresiz.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sensizliğe Dökülürse İçim şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sensizliğe Dökülürse İçim şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şiirlerin de hüzünü sevdirdin bize.İnsanoğlu hüzünden nefret eder ama sayende hüzünü sever hale gelecem.Bir hüzün ancak bu kadar güzel anlatılır. Ama sevgili arkadaşım bu güzel dizelere kıssa bir yanıtım olacak. GÜN BİTSE DE GÜLÜCÜKLER BİTMEZ. Hüzünlerin gülücüklere dönüşmesi dileğiyle..
Ama sevgili arkadaşım bu güzel dizelere kıssa bir yanıtım olacak.
GÜN BİTSE DE GÜLÜCÜKLER BİTMEZ.
Hüzünlerin gülücüklere dönüşmesi dileğiyle..