SöyleseneBu odalar ki duvarlarında Kirletilmiş bir aşkın rengiyle aydınlanırlar Tuhaf hayaller kurarlar kaçak yolcularıyla Feslehen kokarlar Alaycı kuşların şarkılarını duyarlar Yünlü yeminlere inanmaktan caydım çoktan Yazılı, sözlü imgelerden soyundum Kancasını durgunluğuma geçirdikçe hüzün Güneşten kelimeler biriktirdim avuçlarımda Sen buruştur yüzünü Öykün geçimsiz anılarına Fakat hep mektup yaz Kalemindeki sır tükenene, Aklının sabrı gücenene dek Söylesene nasıl bir şey unutmak? Alevin yağmuru üşütmesi nasıl bir his? Anlarsam belki Daha kolay olurdu yaşamak Çünkü zor Sana rağmen Bana rağmen Bize rağmen bu yükü taşımak... |