Seviyordalda görürüm baharı, mine çiçeklerinde mavi çizer günüme su fışkırır, mart kaynaklarından seni hatırlarım bahar gülüşlüm uyanırım kâbus dolu uykularımdan gözlerinde açar çiçekler serçeler konar zerdali dalına biraz gülümseyelim derim çıkaralım aşkı heybemizden birden havalanan kuşlar biz olalım biz açalım yolun gelin yüzünde dört nala sevgiye koşsun atlarımız karalayalım üstünü umutsuzlukların düş perisi sürekli dursun yanımızda geride kalsın sevmiyor falları papatyaların seviyor seviyor seviyor çıkacak! anladım utangaç tavırlarından usulca çıkar merdivenlerimden gözlerimde güler bakışı varlığını hatırlatır elleri hep yanımda kalır, solmayan baharı dört mevsim saksımda toprağım dört yapraklı yoncam bilir hangi pencereden bakacağımı o tarafa bırakır çiçeklerini 21. 3. 2014 / Nazik Gülünay Dostlardan dizeler: sen düşerdin tomurcuklarım üstüne mevsim bahara erdiğinde damla damla çiğdemin sarısından çimenin yeşiline değerdi kaval sesleri ve ben leyleklerin yuvaya dönme vaktinde hemencecik özlerdim seninle gelecek yeni baharı... Ahmet ÖRNEK çıldırmış erik ağacı kökten uç dalına dek badalamış her yanını çiçekleriyle sevgisini elmanın hafif pembesine bademlere karışmış gök mavisi altında yer yeşili arasında dinler mi seni bile kanına işlemiş bahar gülücüğünde taçlanır bakışında sevinci yıldızlar dökülürse uykularının ucuna tomurcukla gonca sonsuzluğu köpürse dağlanır mıydı sevinci saklı kalır doğa uyanışında her rengine sinmiş Ramazan Efe |