Çemberin Dışında Kalmakİletirim bütün iyi temennilerimi kendime yabancı yapanlara beni. Giyinirler toplama bilgisayar gibi örterler muşamba suratlarına geceyi... Yıllarımı harcadığım içim-dışım birdi ayaklansa Yahudi lobisi bitiremezdi bir celsede işimi... Desibeli yüksek kahkahalarım yayılır kalay makamında... Sıfırın altında sırça ruhum gezerim Azer Bülbül kıvamında. Bakarım utanarak içimdeki yaraya. çırılçıplak bir aynada titrer içim... Sanırsınız kaldım sokakta alkolik kocam yüzünden beş çocukla... Vallahi parçalanır içim tel örgüler takılır alnıma. Savaşacak gölgeler bırakmadılar bana... Yüreğimde hep tırnak izi burnumda hep rutubet kokusu. Harcandı sevmek-sevilmek adına hayat yıkılır kaderin cilvesinde yere basmayan hayaller bir bir... Yorgun bir savaşçı asılı durur yüzümdeki çizgilerde... Ayakta bütün hücrelerim yol ayrımında söyleyemediklerim. Ağır bir ders senden kalan hayallerin üzerine inşa edilir beklemelerim... Sahi neydi hayaller... Yağmurun yağması mı? Damlaların yüzüne vurması mı? Pencerenden içeri dolan toprak kokusu mu? Ya da ıslanmayı beceremeyen cenabet ruhumuz mu... Oysa; Koymuştum hayatımın merkezine seni , çemberden içeriye girmek çok mu zordu... Ferda Özsoy |
Kutlarım değerli yürek sesinizi selam ve saygılar.