İzgülümsemenin izi çıkar mı sere serpe uzanınca yüzüne o zaman belki işlenir yüzün verimser bir tarla gibi hayat çıkar kilerden çöplükte ekmek aramaz yoksullar ekmeğini çıkarır taştan yüzün arka bölümünde bir tarafı düğün dernekken diğer yanı esip savrulmaz kaç yüzün var senin mavi kısa kollu gömlekli bakışını severdim bir yere yetişmek telaşında görmeden hiç kimseyi belki arada gülümser kırıntı bir umutla arkalarına atarlar uzun bir çar gibi başlarındaki sıkıntıyı bir sini çevresinde gerçek yüzünle kaç kez güldün kaç kez tokat attı hayat ekşi yüzüyle umuda yaktığın ışığı söndürdü kaç kez aşık oldun böyle karanlık gecenin yıldızına neyi tapuladılar evrende tapularıyla göçüp gidenler kaç ışık hızıydı izleri yüzünü görmeden geçenler tuttu mu ellerinden yüzüne izi çıktı mı sevginin? 04. 02. 2014 / Nazik Gülünay |
sevginin izi daima yüreğimizde içimizde olmalı
kaleminizi alkışlıyor saygılar sunuyorum...