Bir masalgeceydi herkes uyuyordu ormanda tek kraldı uyanık olan fırsat bu fırsat dedi ilk ava çıkan avlar çıktı sinsice yuvasından ilk uyanan orman ahalisini edecekti canından salınarak yürüdü annesinden az ilerde yatan yavru ceylanın yanına saldırdı aniden sese uyandı anne seslendi diğer hayvanlara kurtarın dedi bu acımasız kraldan yavrumu koşuştu hayvancıklar olay yerine ceylanın boğazından ısırmış götürmekteymiş aslan hepsi birden saldırmış aslana tekme tırnak girişmişler sağdan, soldan derken kaçırmişlar aslanı kurtulmuş minik ceylan biz insanlarda böyle mi yapan yaptığıyla kalıyor ordunun başı tutuklanıyor ses yok bütün komutanları alsalar içeri kımıldamıyor kimsenin kılı bile sonunda komplo kurulduğuna hükmedince padişah açabiliyorlar bir lokma ağızlarını hayvanlardan alacağımız çok dersler var şimdilik bu masal benden iyisi mi çok geç olmadan bu masalın sonunu siz yazın dostlar bu masal insanlık dersi olsun onlar bize değil biz örnek olalım hayvanlara! 23. 1, 2013 / Nazik Gülünay |
Özellikle finali yazmaya çağırıyorum duyarlı yürekleri .
Kalemin hiç susmasın şairem sevgiler..