Uzaklardan duyulur, sazın yanık telleri.
Bülbül gibi ahını terennüm edersin yar.
İçin için ağlar gül,lal olur bu dilleri.
Vur sineme mızrabı gönlümü derinden yar.

Neler geçer içimden,söyleyemez bu gönül,
Yaşayamam ben yoksa, sevgin en büyük ödül.
Derunumda saklıdır,adını verdiğin gül.
Senden ayrı yaşarken,bil ki dünya bana dar.

Hatırlarım o günü,sağanaktan kaçarken,
Harelenmiş gözlerin, mutluluğu saçarken,
Geleceğim demiştin,akasyalar açarken.
Geldi geçti mevsimler,anıların kaldı kâr.

Sana verdim gönlümü, başkasını bekleme.
Kalbindeki sevgiyi,bir sır gibi saklama.
Uzatıp da gurbeti,derdime dert ekleme.
Özleminle üşürüm, üzerime yağar kar.

Kanat çırpar martılar, selamını getirir.
Mazideki anılar, beni alır götürür.
Yürekteki özlemin, hasta eder yatırır.
Gözlerinin ışığı , içerimde sönmez har.

Geceleri rüyamda , sayıklarım ismini.
İndirmedim duvardan, gülümseyen resmini.
Hayalimden silemem, yakışıklı cismini.
Kaderime razıyım,hiç kimseye etmem zar.

Aşkı gerçek olanlar,sevdiğini kandırmaz.
Tanıyorsa özünü,hiç üstüne kondurmaz.
Bilmediği bir aşa, ekmeğin bandırmaz.
Bıraktığın yerdeyim,gecikmeden çabuk var.

Ülkü Ahıska. 18.Aralık.2018
Fon resmi kendi çalışmam .-- Röprodüksiyon ---