FİRÂK// Vakit.. ! Tan ağarırken...// Ah ! Kurşunlar yağıyor sol yanıma Dört mevsim zemheriye bulamış ellerini Saksımda menekşelerim öldü ölecek Beyaz ağıtların örtüsü sallayacak ezelî beşiğimi Dokun düşlerimin el değmemiş nidâlarına Hangi takvîmin yârenliği elzem olan Söyle ! Penceremin kuytularına astığın sabahlardan ne haber ..? Sen ! Züleyha dudaklarımdan aşk şerbetini esirgeyen FİRÂK..! Sevdanın en koyu d/emleri yakıyor kaburgam arasını Öylesi Yusuf kanar zerrelerimde Şimdi ne yana akarsan ak ! Ben ki Âdem’in gölgesine saklandığımdan beri Havvâ duvağımla Ömrümden ömür gitti Yıkıldı sabır denen sütunlarım Bırak ! Bırak git Omurgam üstünde ağrıyla beni Bırak ! Ah ! Belik belik örgülerim sancılanıyor Öylesi çömeziyim bu yangınların Anla ! En saf anaçlığım asılıyor merdiven parmaklıklarına Daha kaç gece batacak kirpiğimden içre Hadi bir ’SUS’ sür ağıtlarıma Asr’a yeminim doğmadan evveldi Adına bölmüştüm ökse kuşlarını Madem ki vurdun beni mâverâdan az öte Gel de yak çerağımı ! Âmâ baksın gözlerim Soluk benizli akşamlara Nasıl olsa sana çıkacak bu şehrin sokakları Ardından ağladığımdan beri düşlerime yenilip Üfle son nefesini Serilsin seccâdem üstüne ’NEY’ işlemeli dudakların Muştular dokunsun son defa bedenime Gamzelerinde FİRÂK ! 13.12.2013 / VAKİT TAN AĞARIRKEN... |
Züleyha dudaklarımdan aşk şerbetini esirgeyen FİRÂK..!
Sevdanın en koyu d/emleri yakıyor kaburgam arasını
Öylesi Yusuf kanar zerrelerimde
Şimdi ne yana akarsan ak !
Gönlünüze sağlık!