şive ve vaat.
hatırlanan
yakın bir şimdinin. şurasında kapı açılmış. ve bezirgan başı kapı hakkını alıp kaçmıştır : takları nergislerle ören şair parmak izlerini silip kapıdan kapatır. çeşitleri içerde dükkanı indirir kepengi. aynadan büyük sırlarla dökülür. şürekâsına veda ederek bir ihtimal. ve ihtilal arasında afallamış ve afaki şifrelerle kifayetsiz dualar mırıldanır bilir. kanatları buhurlu kuğu gidilse yerindedir. gidilince marş okunan şehirler. şer dolu geçmiş geceler yerindedir hep aynı yerinde. yerinden kalkıp gitmeler hiç gitmemiştirler. bilir bir şiir yazmanın külfeti taşa çarpmanın ağrısından hafif değildir bilir ve bilmenin bir yanılgı olduğunu öğrenir. şive katar çünkü bilmek katarlara buhar erişince imlası bozulan cümlelere kayganlaştıkça zevk veren bir bakire kaygıdır ki. vaat vesikaya direndikçe şıralanır. şair evliyası küsmüş dindar bir şehirde geçmişine küfretmektedir 6122bin13İst. |
taşa çarpmanın ağrısından
hafif değildir"
bilirim ŞAİR ve bilir ŞİİR...
teşekkürler şiire...