Kortikal Körlük.
vadilere inmeyen vadeler
tıpış tıpış eriyip giderken gece karılmış bir desteden cin çeker gibi : avazı açık ölü kuşların o son. çığlıklı gökyüzündeydik sularında tentürdiyot kaybolmayan bazı geçmiş günlerde. sen rahmi yasal bir tohumla gıdıklanan toprakta. toprağı allak bullak eden kenevir. kükreyen buğu mis gibi haşhaştın. sise sarılınca dili çözülen bir kızlığa yenilip çektin kendini. sancıdan yurt bildiği yer yitip gitti. aşkın aç ve umutsuz bir kurt olup. köpekleşti dinmiş ağrılar. sargılı kırıklar içindeydi işte bu yüzden. bedenle ben benle kanser. kanserle şiir çok iç içedir. o can havlinde 14122013İst. |