yüreğimce açıktı odamın pencereleri çok zamandır kapatmadım hiç yuvasız kuşlar için yuva olsun istedim hep kış ayazı ve yağmurlara yenik düşmesindi minik bedenleri
bir tek onlar terk etmemişlerdi bizleri kısacık ömürlerine sığdırırlarken yuvasız kalmışlıkları yaşamın başka bir rengiydi bu nedenle hep solgun gri renkleri var oluşları sanki bir selam ve bir elveda gibiydi yokluğu en çok onlar bilirdi
ah aslında ne hazindir hikayeleri
kalmaktır vefa elbet tüm ayrılıklara inat ve bedeli neyse ödenir bir bir sevgiler bir kuşun kanadında titreyişler zaman acımasız bir rüzgar ne yazık hep bu nedenle yaşanır ayrılıklar
bu kasım ayazında yine açık kalan penceremde hiç bitmeyen bir hüzündür işte hayat / penceremde kuş hüzünleri / hepsi bu ...
* Mert YİĞİTCAN 27 . 11 . 2013 istanbul / penceremde kuş hüzünleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
penceremde kuş hüzünleri şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
penceremde kuş hüzünleri şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Paylaştığımız bu dünyaya renk veren , güzelleştiren canlılar, ağaçlar , kuşlar, hayvanlar hepsi hepsi mutluluklarımızı oluşturur ya da hüzünlerimize de neden oluyorlar değerli dost.Teşekkür ederim.
çok çok güzeldi can dostum ben kendimi bildim bileli hep çok kuşlarımız vardır annemden kalan bir servet ve alışkanlık hatta yıllar önce balkonumuz güvercin cennetiydi annem yaşlandı tabii neyse hala kış yaz demeyiz kuşlara yem koyarız pencerelere balkonlara kışın sığırcıklarda gelir serçeler dolar taşar kumrular gelir biliyorsun benim en sevdiğim hayvanların en başında önce KUŞLAR gelir bu şiirde kendimi kuşlarımı kuş aşkını buldum yüreğimden kanatlandılar şiirine sevgimle kutladım