hayrettin taylan



mısraların dudağında rujunun imgesi asılı aslı gibi
kerem gibi , aba resmi yapıyorum simgesi kalıcı aşk gibi

düşlerimin kavruk sayfasında masalımı yiyen aşk cadısıydı ayrılık
hüznün çerçevesinde kaldı senle kalmış mazimin dilsiz romanı
yıldızların sarhoşluğunda gecelerimi heceledi fersiz hasreti

bölüşelim oyaladığımız zamanı, şulelere teslim edelim aşkı
eriyelim oyaladığımız güllerinde küllerinde
o’kurunum dediğin zamanın nefesinde nutkum okundu nutuk gibi
o’ kuruna kalayım ömrümce
o’kurum gibi çalışsın algının sayacı
o’kur
o’kurunu bekler içimin sevi çocuğu
oya bilmem ;ama sevdamı nakışlayan oya severim



güllere bağlı, ruhuna bağımlı kırmızıların kızıl kıyametiyim
küllerine anka, bahtına asılı mümkünlük mumuyum
sözlerine bulutsu bir yarın gibi nemli yarınların damlasıyım
uzaklığın aynasında, anıların ayracında, benliğin şafağında senliyim
pişmanlığın göğünü sevgimizin üstüne seren seni çok sevenim
tuvalime sarılmış, çizilmemiş hayaller gibi senli karedeyim
sevgi makamında sevilme usülümüz rotamıza notadır gülüm