hayrettin taylan



türk şirinde ilk ve yeni tarz…
Letrik Tevriyesel tarz( letrizm harfçilik, tevriye, ikiden fazla anlam)


s’aygın y’angınların s’özünde d’emirlerin v’ardı aşka p’aslanmazdım
hapsederdi leyli d’üşüşleri d’ağlarına s’avuntu olurdu s’allanmazdım
d’evrime d’okunan ıslaklığının çehresinde u’yanışın f’ecri başlardı
ç’akıl t’aşları arasında s’evimli melekler yaşardı mavi s’onsuzluğuna,
şehirden büyük, büyükten de büyülü bir sevginin mecrasını y’aşatırdın
hicazkâr türkülerin c’anlarında ç’alınırdın sevmeyi ıslatırdın

2…
ş’anlı g’özlerinde yeniden dirilirdi dirilmenin filizi
b’akışlarına, sar’hoş yalnızlıklarına kardeş yarınların ç’ağıyım
g’itmelerin korkusunda uçurumların keskinleşir p’ara’lellerine sığınır uz’aklığım
k’ayan bir yıldızın s’özlerinde gecelerimin hecesine s’arılırdı p’elitlerin
sesimin istanbul nidasında boğazım ‘a kadar hissettim senli t’utkunuşu

3.
p’aha b’içilmez aşk, d’ara b’asılmaz tutku,n’aza gelmez sevda
k’oynunda s’özsüz yarınların b’aş rolündeyim sensizlik s’ah’ne
s’ulanmış şiirlerin s’imgelerinde m’analar ağlaşır bebeksi y’arına
s’us’s’aydın notalarımdaki b’ilinç kulesinde, d’ilime geleydi f’ecrin
ç’ağdan ç’ağa b’ağlanmış c’ananın sevda k’avıyım bileydi hüznün
k’almazdın d’illerimde biten sar’ayların s’ancısı gitmeden
eşkâli olmazdı sensizliğin, n’azıma sığmazdı y’aşamadıklarımız
k’an’atlasın güllerine gelen bülbülün sonralarına t’aşınan z’aman

4.
b’enim g’özlerim k’av, b’enim s’özlerim k’ağıt, v’armalıyım s’ana
s’aklanmış cevaplı, sevaplı, d’oluşun okuyan’usuyum ıslanmalıyım s’ana
b’akarak ç’ağladığım ş’elalende uslandım, gelmelisin c’ana
b’astım k’alan dileğin ucuna k’attım sensizliği sevmelisin y’ananım
bitir beni sevdanın k’uşağında yüzyıllın yüzünde gülerken
getir beni m’asalların ocağında pişen p’erinin sıcağında
susatır beni uzaklığın, susuz kalmış suları götürür özlemin
b’eklenmiş s’onsuzluğun ortasında uyanır, severim seni