Sevgi gülleribenim yalnızlığımdan senin yalnızlığına nasıl giriş yapılır’ı düşündüm sert bir kaya çarptı başıma gönüllü oldum sensiz uzaklarda bir yerlerde bir yıldızlık izine soluk aldım yetti ay’ın beni yansıdığı yerde tutması ayaklarımın yere basması dağıtması rüzgârın biriken küllerini hiç eskimeyen aşkın bir başka yöne dönmeye çalıştım yalnız yastığımda pencereyi açıp baksam hiç bir sokak lâmbası artık gösteremezdi seni gece aymazdı soyunup esnemeleri insan karaltıları bir fırtına devirirdi altında sevgiyle bekleşen eski sevgilileri dururdu yalnızlık hep aynı yerinde çoktan kururdu yıllar önce kitaplar arasında kalan sevgi gülleri 15. 11. 2013 / Nazik Gülünay |
okumak haz ve keyifti gönülden kutluyor
saygılar sunuyorum...