senin suçun yok
yürüyüşün böyle bata çıka, suya buza
gittiğin yön belli
düşse kaldıramazsın yanındakini
kayıp inersin yine
yukarlardan aşağılara


dönüp bakmazsın arkana
belirgin yolunda
önüne çıkan engelleri
aşmaya çalışarak
sallanarak sağa sola
iri bir kar yumağı gibi


inan suçun yok penguen
değilsin önümüze çekilen kara perde
başka bir alem seyrettiğimiz
bizim halkımız değil bunlar
aklı peçeli, dimağı durgun
denizimizden çalınan gemicikler


boşuna değil
denizcilerin tutsak alınması
ordunun tıkılması zindana
ve senle kapattırılması
burnundan gelmiş insanların
hakları unutulanların
çoğul direnci


görmedin belki
ellerinde bayrak taşıyanların
yerde sürüklenişini
dikmek istedikçe göndere umudu
kadınların göğüslerini siper ettiklerini
zulme, kıyıma karşı
dimdik duruşu


yine bildiğin yolda yürü penguen
kaldırmaya çalış gövdeni
kayıp gittikçe
en aşağılara
seni oraya koyanlar da kayacak
vurdukça başımıza,
belden aşağı

daha büyük pabuçlar mı giymeliyiz ayaklarımıza
yoksa çıplak ayak mı yürümeliyiz
bize bakan
Atatürk’e!






13. 11. 2013 / Nazik Gülünay