Ey benim güzel dostum !
Dost’um(duğum) .
Gidenlerin hepsi elbet yaren değildir.
Dostlarda gider elbet.
Yarım kalır mektuplar,
Başlamaz hiçbir bir mektup "dostuma" diye
Bitmez sevgilerimle.
Ey benim güzel dostum,
Bugün posta günü
Canım sıkılır,
Ellerinde mektubu gelmiş okunmuş,
Benim yüreğime hançer sokulmuş !


Ey benim ben’siz dostum.
Şimdi seni gidenlere nasıl koyarım?
Sende "kalan" olmak korkaklıkmış,
Bana "korkak " deme,
Canım yanar.
Ne olur seni birgün anlamayayım.
Birgün seni anlarsam,kırgınlığım geçer sana karşı.
Affederim,
Yokluğunla başlayan acımın arşa değer sancısı.
Ne olur seni birgün anlamayayım.
Yokluğunun sancısı yıkar hayallerimi.
Mektuplardan oluşacak kitabımı yıkan dostum,
Rotasız kalsın mektupların.
Benden başkasına yazılmasın inşallah
Banada varmasın.
Canım yanar.
Elveda !