Anlamını bilmediğim şarkıları dinletiyordu bana gidişin.
Ağlatıyordu ara sıra,
Hüznüm oluyordu çokça.
Bilirsin beni,hasta olurdum kolayca,
Gidişin gibi kolayca yatağa düşerdim,
Bilirsin işte.

Giderken üşüttü beni yok’luğun.
Üşüyorum halen;
Yok’luğuna.
Yakında donacağım,farkındayım.
Satırları yakacağım inadına,
Adının geçtiği düş’lerimi sereceğim üstüme.
Bir fincan kahvem olacak anı’mızdaki gülüşün.
Onu hatırlayacağım,yanacak içim.

Keşke gitmeseydin.
Pardosenin ceplerine gizlerdim ellerimi,
Başörtünün altına gizlediğin saçlarını koklardım.
Gizli kalmış saçların misk kokardı bilirim.
İçime huzur verirdi rahiyan.
Gözlerinin içindeki afitab gecemize doğardı birden;
Isınırdım.

Zamansızdı;
Gidişin ve beraberinde koşarak gelen hüzün.
Bu deprem,yıkılan herşey zamansızdı.
Soğuk gidişinin hatrına yinede satırları yakarak;
Düş’lerimde gezen adını üstüme sererek ısınıyorum.
Olur da donarsam;
Affet.