ÜZÜM KOKULU KIZYorgun yıldızların taşıyamadığı dileklerin bir bir düştü gökyüzünden. Oysa en çok şiir ol istedim ben Ve avuçlarımı her açışımda yalnızca gelmeni diledim senden. Ama önce Nietzche inanmalıydı denizleri sevmenin dalgaya göğüs germek olduğuna, Sonra sen. 9. senfoninin telleri arasına sıkıştım kaldım. Bu yüzden tam perde kapanırken yetişebildim dudağında kalan son zehri almaya. Sessiz selasız ölür şairler satır aralarında, Yüreğimden bir iç çekiş düşer. Gölgen düşer Bursa boyunca kuzeye bakan duvarlarının yosun tuttuğu sokaklara. Daha böyle yükselir durur dumanı tedavülden kalkmak üzere bu yangının. Artık adını nakışladığım şiirleri kimseler görmesin diye suya yazıyorum Ve olurda bir gün dönersen diye Tüm nehirleri cebimde saklıyorum... Cihat KIRDAR |