Sevilmeden sevmekten daha feci bir şey yoktur. TURGENYEV
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ölüm Konuşmaları XI
Önder Kızılkan
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 4 yorum · 824 okunma
Ölüm Konuşmaları XIDün ölüyordum. Kan diye bir şey… Bitti demesinler diye sırf Erguvanlar kokladım. Bizim evin orada. Saçların… Perdelerini örten bir kadına: Az sonra başlayacak Gece diye başka bir şeyler inecek yüzümüze Aşk diye başka bir şeyler duyacağız Az sonra başlayacak. Sulara gömülecek bakışlarımız. Bir dua okuyacaklar. Lütfen ! ( Ağlayabilir miyiz? ) Okuldan çıkarken yine, oraya takıldı gözlerim. O şarkı çaldı. Sonra geldiler. Bitti sandılar diye. Demli çaylar koydum. Bir şeyler çıkardım önlerine Kendime bir yalan daha buldum. Sonra gittiler. Ölüyordum. - Sus. Böyle de olsa. Duracaksın. Eskiden olduğu gibi Kıyıda… Masmavi şeyler göreceksin Bir kadın gelecek. Deniz… Ve martılara bakacaksınız yine. - Bugün. Bir başka attı kalbim. Bir çocuk tutuyormuş gibi elimden. Sana dokunuyormuşum gibi sımsıcak İçim… Anne Ölmeyeceğim ! |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ölüm Konuşmaları XI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
sema güler
5 Ocak 2008 Cumartesi 13:53:50
boynunda urganı ile geziyor, asılma korkusunu bile ötelemiş bir ruh ikliminde şair.
her seferinde okuyucuya çarptığında 'ölüm konuşmaları'
sen hala ölmedin mi? sorusunu çoğaltıyor okuyanlarca...
ölmeyecek...boynunda ipi sallnan hallacı mansur.
uzun uzun konuşacak ölümle,
neden doğduğunu soracacak her içine çelildiğinde annesine,
ölmeyecek...
ama öldürecek sabrımızı biteviye:)
yarın dahi ölme önder!
her seferinde okuyucuya çarptığında 'ölüm konuşmaları'
sen hala ölmedin mi? sorusunu çoğaltıyor okuyanlarca...
ölmeyecek...boynunda ipi sallnan hallacı mansur.
uzun uzun konuşacak ölümle,
neden doğduğunu soracacak her içine çelildiğinde annesine,
ölmeyecek...
ama öldürecek sabrımızı biteviye:)
yarın dahi ölme önder!
zeki çelik
5 Ocak 2008 Cumartesi 03:22:18
yok ...
ölmeyecek biliyoruz ama ölüm konuşmaları devam edecek gibi.
çünkü
konuştukça biz şiir okuyoruz
mina
4 Ocak 2008 Cuma 23:15:19
Bu şiir bir şehir gibi bitiyor... Ürpertiyor ! Susup hazırlıyorsunuz kendinizi şiirin dinginliğine böyle gidecek, usul usul ölümün ağırlı ile bitecek sanıyorsunuz ama tam da o anda şair yapıyor şairliğini, bir tokat gibi vuruyor yüzünüze sözün en öz hali hani sadece bu iki kelimeden bile sayfalarca şiir çıkardı inan bana...
Sevgili Karadeniz; aynadaki aksinizden çok içinize dönük konuşmaları yansıtıyor bu şiir ve adeta soluğunu tutuyor insan okurken, ölüme tecelli edecekmiş gibi, tesiri altında kaldım, şimdi susmassam bu şiir adına daha çok konuşacağım...
Siz.. Siz hep gözlerinizi içinize döndürünüz, o ayrı bir ahenkle konuşuyor ve ne dese şiir oluyor her nasılsa...
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.