şarabın gazabıönce gülüşümü söküp attım hüzün damlıyor artık dudaklarımdan sonra hırpalanmış düşlerimi sattım kırık dökük/yok pahasına güya ilk sahibinden... kan damlıyor artık aşka teşne yanımdan... düşünebildiğince varsın derlerdi düşleyebildiğinceymiş oysa elmayı dişleyebildiğince gülü koklayabildiğince ve gülüşünü koyverebildiğince varmışsın hayatta bir de yeşerebilmişsen bir gönülde hani şöyle gelişine elini tutarken göğe de bakabilmişsen özgürce değme gitsin keyfine serden geçtim kendimden vazgeçtim de bir hayattan geçemedim işte bildiğini yapmamak sancısı koyuyor bazı bazı hele de içer iken yakut rengi şarabı |
aşk şarapsız şarap aşksız olmaz
şiir hayyamsız hayyam şarapsız nası olsun ki tebrikler