Yani güzel öğretmenim

boyamayın lan janjanlı paketlerinizle kandırmayın beyinciklerinizi diyorsun.

Hepiniz busunuz, şusunuz diyosun.

Şırrak şırrak.

Aha da gerçek yüzünüz diyorsun
ve bunu şahane yapıyorsun.

Çok beğendim...
Ne yazık değil mi, kendi olamayan bir yığın gölgenin içinin dışından okunamamasına.
Ne çok insan var böylesi.

Şiirin gücü üslûbunda gizlidir. Konudan çok, ahenk unsurları sende zaten hep yerli yerinde de üslûbun diyorum şekerim, on numara.


......

Nedendir bilemiyoruz,
Deniz-ce şiirlerini yorumlamakta zorlanmaya başladık...
Gerekli kelimeleri bulup çıkarmakta zorlanır olduk.

Neyse...
Biz yine gönlümüzün sesine,
şiirin güzelliğine dönelim,
şaire kulak verelim usuldan usula...

''Yaşamak tatlı bir rüya...''

Doğru söz... Tatlı bir rüya ama yaşamak, kırılmalarında, pek tatsız uyanıveriyorsunuz...
Ya da,
şairin söylediği gibi,
derin bir uyku yaşamak... Genellikle kontrolümüz dışında gelişen
olaylar sinsilesi...(Bu kelime silsile de olabilir. Karışık bir durum var burada. Edebiyatçıların dikkatine.)
Hoş bir tarifle, gelecek nesle nasihatlar...

Önemli bir konu işlenen aslında.
Hayatın tekdüzeliğine hoş bir gönderme var burada.
Sonuçta,
olayın mağduru yine çocuklar tabi ki...
Ana kapalı, baba açık tribününde hayatın,
çocuklar ise, her zaman kale arkasında.
Acaba diyoruz,
sonucu önceden belli olan bir maçı,
neden böyle iştahla, heyecanla setretmeye koşar insanlar?
Herhalde belkilerdir bu sorunun cevabı.
Hayatımızı yönlendiren o tatlı dilekler...Ümitler...

''Duyu organlarının esiri
Kaderin düz yazısı
Şahitlikle şehitlik arası durakların
Günahsız yolcuları
Üzgünüm
Bu tarafa açılacak hep
Kabuslarınızın kapıları
İ ç i n i z e''

Şiiri okudukça,
daha doğrusu bir kaç kez okudukça düşmekte jetonumuz...
Bu günlerde, yolunu şaşırır oldu düşüncelerimiz.
Tv programlarını da tekmelemiyoruz ama,
her halde her yönden yorgunlukları oynamaktayız.

Şiirin güzelliklerine dönelim...
Karamsar bir tablo.
Doğruluk payı yok mu?
Çok!...
Ama kader bu...
Maalesef yazılmış ise yazı,
bu duyu organlarından, şahitlikten, şehitlikten,
içe açılan kapılardan kaçış yok...
Günahınız olmasa bile...
üzücü bir durum ama, hayatın gerçekleri işte.

Sonra,
şair gelip dayanıyor dananın kuyruğunun koptuğu yere...(Daha yumuşacık bir deyim bulamadık buraya.)
Meraklıdır ya hançer saplamaya...
Bir de oldukça maharetlidir ya bu konuda,
şair,
yapıyor yapacağını...
Çakıyor kalemi yüreğine insanın...

''
Dışınızda;
Bacası tüten simli kartpostal manzaraları
Yalancı çıkaracak size
“Mutluluk kazanılır” diyen hayatı
Yine de güleceksiniz ayağınız takılıp düştüğünüzde
Yine de seveceksiniz insan olmayı
Gözleriniz,
Sürülmemiş bulut tarlası
Sözleriniz,
Paravan söyleyemediklerinize''

Ve,
derin derin düşüncelere dalıyorsunuz...
Ne kadar haklı,
ne kadar doğru...
Hayatın gerçek resmi değil mi bu?
Hepimiz, istisnasız her birimiz,
bu tablonun içinde yaşamıyor muyuz?
Aramızdaki tek fark renklerimiz.
Kimimiz gök mavisi,
kimimiz sevimsizliğinde, soğukluğunda grinin...

Ve,
akıbetin kaçınılmaz gerçeği...
Ümit okyanuslarında son nokta...
Fırtınalar, dalgalar, kayalıklar, hayat gemisi alabora...

''Büyüyeceksiniz bir gün
Yükselecek koynunuzda saklanan yıldızlar göğe
Aydınlanacak arzularınızın hücresi
-Gardiyansız mahpus olmaz-
Çıkacaksınız bir kapıdan
Başka birini aralayıp
Parlayacak yıldız(lar)ınız
Biri söndürünceye dek''

İşte,
hayatın ders alınacak güzellikte bir özeti..
Acı ama,
oldukça güzel, albenisi yüksek...

Böyle işte çocuk...

''Yaşamak bir tatlı rüya desem
Kırılacaksınız u/yanınca
Yaşamak bir uyku hali çocuk
Bilinçaltımızla beslenen''

Güzel bir şiirmiş.
Çekirdekler bitip, sigara tükenince,
şiire güzellik damlıyor şairim...

Bilesin,
sizin ve dostlarınızın muziplikleri,
böyle uzunca ve duygu yoğunluğu taşıyan yorumlar yazma konusunda,
biraz düşündürür oldu bizleri.
Komik duruma mı düşmekteyiz diye.


Bir tutam hayat tarafından 10/9/2013 10:37:48 AM zamanında düzenlenmiştir.

Şu seni favorisine ekleyen Vertigo ne zaman okudu, ne zaman anladı, ne zaman sevdi de favorisine ekledi anlayamadım, şiir yayınlanınca hemen açtım baktım 5 puaan bile vermiş. Oysa ben üç kere okudum, tam anlayamadım ama sevdim. Puan yok, favorilerime eklemek yok. Şiir güzel sonu mükemmel.