Bir masal değildi yaşamak, öyküsü bilinmeyen her gün yeniden yazılan satırlarda doğmaktı..

Şartız susmaktır sevmek
Kimi zaman kirlenirken avuçlarımız arasın da
Sahipsiz kalmış gönül bağına sarılır
Yalnızlığın illet olduğu vakitlerde


Sevmeyi bilmedik çoğu zaman, sevdikçe eksilmekten korkarak
Ahtı kalmış ömrün en hassas noktasında
Özlerken yürekte sıcaklığı
Vakitli vakitsiz sarardı sol yanımızı bir garip öykü



Günden güne ömrümüzden eksik olmayan hüzne katık edip hayatı
Aslında geçecekti zaman üzülmeyi bekleyerek
Doya doya içerek ve her yudumda boğazımıza takılarak



Aslına bakmaktan suretin en acı yanına çarpar gerçek
Çünkü en başta sevmeyi bilmek gerek
Doğmamış güneşin sıcağını beklerken
Bulutun karasına doğan göz bebeğin buğusuyla yaşar
Kırılmış yanı insanın


Sustukça çoğalırken haykırışlar
Kör düğüm olur kulakları dolmuş sevdanın
Baharı ayaz keser dili dudağı
Kavuşmalara en çok gülmek yakışır
Ayrılıklara inat

Ey yürek sen güzünde güller yarat..


s.ç