MAVİ YÜREĞİMAdını karaladığım kağıtlarda geçiyor zaman Ürettiğim çareler, beni tüketti. Yollarını ne kadar gözlersen o kadar çok büyütülüyor sevgililer Ömürleri böyle uzuyor demek ki. Kelebekleri göç etti gönlümün Sanki sabahı eksik şiirlerin kalbim şimdi sokak çocuğu gibi anlattıkça kış vuruyor satırlarıma deli gözler duruldu mavi mavi ölüyorum... Bilmez kimse nasıl yoruldu bu can. Sormaz kimse neden mavi yüreğim yaralı. Titrek mum ışığına mükabil. Vefasız bellediklerim elimde, demir balyalar çöktü yüreğime, sonra duruyorum, susuyorum... Sen gel hele, Vazgeçme benden Yüreğimi yüreğine ekle, belki iyileşirim... |