12
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
2467
Okunma
gökyüzünün çekildiği vakit
ufkun bir ucuna yaslarım başımı
tükenmez umutların rüzgârında
eser saçlarım
ağaç kümelerinin yeşilinden
tutkumun ateşi içinde
usul usul giren düş gibi...
sonra türküler açar göğün ellerinde
toplar toplamaz sesin küllerini
sazın bağrına ekeriz nağmeyi
sonbaharın sarı saçlarından
bembeyaz gülümsedi zaman
aklanmadan uçup gitti her an
payımıza düşeni çiğnedik yuttuk acılardan
sararmış gün ardına taşıdık anıları
eskimiş yaralardan besledik yürekleri
demlendik...
doğduk yeniden
bağrına basan kıraç topraklardan
tasa ve kemden
mutluluk süzülecek ruhuma
desene!
yine ikimiz kalacağız
ben ve ben...
5.0
100% (26)