sancımdört yanımda kemikten kahkahalar kentin uzak yerlerine işlerdi ve ruhum yabancı bir şeyle doldu çok az öldüm gelirken ağacı yapraklara böldüm iyiyi kuşlara öfkeyi sulara ... kolay olmadı sana gelmek bir mucize gibi sığınışımdın beyaz ölümün güneşi gibi oynadığımız rüya oyunları öğrendiği gülüşle ağlayan adam sürgün göğün kanatları gibiydi gülüşün umudun soluğuyla kapına geldim sancılı yüreğini öperim senin bir karanlık yanıyor soluğunda gece aralıksız sancılanıyor her yerini tanıdım göklerinin gün boyu sende uçtum "bu derin sızı, gönül, nerden doğdu oy?" ... |
..........................................Harry Truman.
ŞİİRİNİZİ BEĞENDİM. ............................... Saygı ve selamlar..