Çilekeş hayatın tüketti seni...Alev gözlerinden düşen isyanlardı Sevda yüreğinden damlayan kanlardı Tükenmeyen bahtından zamansız akşamlardı Lakin ruhuna sarılamadı bitimsiz aşklar Çilekeş hayatın eritti seni Ulaşılmaz ulu dağlar gibiydin Gülüşünle yürekleri yakar gibiydin Hazansız baharlar gibiydin Lakin düşlerinde ağlar gibiydin Çilekeş hayatın kuruttu seni Dört mevsim baharların vardı Dertlilere derman dillerin vardı Değdiğinde yakan kadife tenin sarardı Lakin kimse anlamadı sessizliğini Çilekeş hayatın çürüttü seni Semalarda dönen aydın Susuz topraklara demlice çaydın Sönerken başkasının koynunda bende hep aydın Lakin duyuramadın çığlıklarını sevda semalarıma Çilekeş hayatın tüketti seni Recep Yeşil Ataköy... |