MAVİLİK ÖZLEMLERİbilmeden nereye uçacaklarını kuşlar havalanırlar kimbilir çarpar kanatları çelikten kanatlara takla atarlar ölüme aniden erken biter hayatlar belki sonsuz mavilik özlemleri ölümüne uçarak en yüksek yerlere ipek gibi dallardan vahşi göklere kasırgaya aldırmadan, delerek göğün yasak katmanlarını göğün zehridir bazen bölen uçmak umutlarını özgürlüklerini vuran erken vuruşlarıdır bozuk havanın aklı benzemez kuş duygusuna bilmezler bir kafese koyulacaklarını koparıldığında kanatlarının öyle kocaman maviliklerden sonra örtüleceğini kafes kapısının düşlerinin üstüne oysa uçmayı tatmışlardı, geçmezlerdi özgürlüktü her kanat çırpış örnek olurlardı kimbilir eylül vehametinde uyuklayan insana! 18. 9. 2013/ Nazik Gülünay |