Söz tespihin imamesibir sözcük arıyorum sesini duyumsatan sokağın tozunu dumanını unutturacak kadar sevgiyle uzanan sımsıcak bir el simit kokulu öyle burnumda tüten bütün düş kırıklıklarını ilk dokunuşuyla silen öyle yüce bir kalem, kelâm var mı arınıp silkinmiş sevgisizlik günahından seccadesini sermiş insana esselâmü âleyküm demiş iki cihana selâmlarını dermiş onu arıyorum sesinde kuşların bile kıblemde insan yüzlerin hesapsız gülümsemesi düşlerimden çıkıp geliyor yaz gözleriyle yeniden karıyor toprağımı sevgiye çıkan yollar şarkısı dilimde aydınlık odalara çıksın istiyorum bütün merdivenler bir gün diğer günden yüksekte ay tamamlasın yansımasını inler gibi göstermesin yüzünü o şiir, söz tespihin imamesi güneş silkeliyor yelesini aşkla koşan atların çiçekler içiyor damlasını yağmurun terazide bütün insanlar eşit ve sağlıyor sevgiyle dengesini 16. 9. 2013 / Nazik Gülünay |