hayrettin taylan



şükredişimi özetliyordu bir daha gelemeyişin
eriyişimi özetliyordu vicdanımdaki sızılarının
aşk ile sevmenin ustalığını öğretti ölesiye gidişin
en uzaklara , yakın bir güneş ısmarladı bekleyişin, gecelerime
her damlan içimdeki sabrın selametine metin demlerdir

sen bilmezsin yüreğimde fokurdayan yanardağların yar ağzını
sen bilmezsin lavlar arasında buz gibi sensizliğe erimeyi
sen bilmezsin magmada buza dönen umutlarımı
sen bilmezsin içimdeki okyanusun kurumuş hayallerini
sen bilmezsin artık…


umutsuzluğa kapıldığım kalakalışlar merdanesinde arıtıldım sevgine
baktım ilk bakışın öyküsündeki resme,
içten ve nemli bir atlasta eridim yeniden
suskunluğu yakan gidiş filminde, sonlarınla çok oynadım,
çok yaralandı ab-ı kalbim
her ima’nın içindeki sözcüklere yenildim, yenilendim sana
her içten içe gülüşlerinde, yeniden doğan anka gibi uçtum sana
her terk edişlerini yaşadığımda sevi coğrafya yeni şekil olup döndüm sana
artık kalbim dün’yana benziyor


başımıza gelenler ansiklopedik yarınlar gibi okundu yadımda
bu dersin yüceliğinde aziz temalarıma değdi tinin ve tenin
bir sevdanın güzelliğinde bir güzelin kalbinde kaldı tüm ömrüm
bin kez ölesiye gittim, aynı saniyede yeniden yazıldım sevdana
bin kez kırıldım sözsüz manaların dilinde , yeniden hecelendim sana
bin kez meyvesi çiğ çağının dalından koparıldım , yeniden yeşerdi umudum
bin kez korkunun zamanında amansız kalışlarım giyotine teslimken
bin kezden öte sana kesilmeyi kesifliğe sundum, sustu boşluk
bin kez aynı acının cenini , gebe kaldığın bu ayrlığa seslendi
duymadın hamile kaldığın hayallerin, hallerin,çağların nefesini, sesini
bitmedi daha sürüyor süreğen ,üreğen, öleğen olduğum sevdam
ve sürecek aşk ve mahşer gelse de …



umudun ayakları olur senli uyanışımın sözleri
suya susamış suların ,ıslak zamanı olur utkumun özleri
varışa alışmış algıların , mana denizi olur ufkumun izleri
sarılışa sarmaşık olan aynı telden ,aynı abadan akar ab- ı aşkımız

aynı seslenişimizin olumluma atlasında renk verir gerçek
aynı içlenişin temellendirme haritasında pafta pafta sen olur gerçek
aynı açılır yar kapısına kilit olur gönülleri açan sözlerin
aynı kıvamda yinelenmiş geleceğin t’adı kalır özünle
aynı imgelerin anlatılmazlık derinliğinde bahtın kalır iç gözünle
aynı seni sevdim, aynı beni terk ettin, aynı sabrın Salih emeliyim