Yamacımda yine
Belli belirsiz izleri,
hüzünlü yüzlerin...
Kamçısı şaklanacak canlandığında mazi, dumana bürünmüş celladın..
Bir bir dolaş kapılarını umutların,
Ayaklarındaki takat kadar güçlüsündür...
Bana masallarını kur rüyalardan, sevinçlerin;
Geç üzerinden en şatafatlı engellerden,manilerin...
Bana var ruhunla,bedeninle vardığın gibi..
Salıver efsununu yerim senin nefesinin dibi..
Yanacakken eski hesaplar, akşam yolculuğunda ki şehrin ışıkları gibi..
Mitralyözüm sözün kısası
Akşam sabaha kavuşur
Gözler
uykusuna danışır,
Dostlar deyişlerle dertleşir
Bu öykü böyle gider,başı sonu bilinmez;
Bilinen şeyler ise bilmem neden, itibar görmez....