8
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1530
Okunma
yolunu kaybetmiş düşler böler uykularımı
pulu yırtılmış yitik adresler yokluğunda
izbe sokaklarda döllenirken yalancı düşler
çocukluğuma dair ne varsa biter içimde
gözlerimi yumduğum kadar büyürsün bende
ihanetlerin gölgeleri üzerine giyindiği yerde
ama gölgesinde bir güneş doğar gözlerimin
ayaklarımı varoş caddelerine çektiğin yerde
şimdi gözlerime kurşunlar döksen ne çıkar
bil ki hiç bir şey geçmeyecek ellerine
ne bir söz vurur ne de bir tokat yıkar beni
alışkındır gözlerim gölgelerle raks etmeye
bütün karabasablarımı atacağım üzerimden
bırakacağım korkularımı gecenin matemine
ve bütün kederlerime bir eyvallah çekip
güleceğim hayata masum bir çocuk gülüşüyle
ey/zan
5.0
100% (8)
Cevap Yaz