cam kırıklarısoğuk bir gece de buz kesen trenlerin şuh yalnızlığındayım cam kırıkları misalisin hasretin dağılırken yine ruhuma // gözlerin! çayır kuşları gibi öyle ürkek bakmasın bana gülüşünle baharlar taşı yar yaralı ruhuma ki.. dudaklarının o kıvrımında abu hayat bulayım deniz ve kumsal misali aşkla buluşsun zamanla ve bütün geceler aynı yörünge de sevdaya kilitlenirmiş sus sürdüğümüz cümleler aslında hepsi çığlık çığlığa // her düş ayrı bir hüsrana taşırken beni bedenimi eski bir anıymış belkide bir masalmış zaman ki ben gözlerine meftun bir sevda delisiyim gelde dinsin yüreğimde ki olunmaz sancılar // ki... zaman yok gece yine bıraktı kendini hilalin koynuna bana yine bir sen düştün birde vuslata ermeyen aşklar ey/zan |