6
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
405
Okunma
sukunetimin bitmeyen lal saatlerinde
doğardı buğulu gözlerin şu gözlerime
içimde binlerce çiçek tohuma dururdu
dudaklarımım dudaklarının kıyısına erdiğinde
sukunet ki
gecemin aldığı her soğuk nefesinde
tiz bir çığlıkta parcalanırken düşünceler
sen düşerdin düşlerimin içine
sen düşerdin özlerime
ahh ağlak gecelerimin bitmeyen nağmesi
lirik yağmurlar gibi yine yağıyorsun içime
ki gündüzüm hederli geçelerim kederli
sensin ahir ömrüme yine sensin tek dilek
hiçliğimim gölgesine bürünmüş benliğimde
öksüz çocukların sessiz haykırışı gibisin
gözlerimde
geceler de ay ile yıldızların buluşması gibiyim
dudaklarım dudaklarına değerken
ve arazlı baharlar taşıyorum sensiz ellerimde
biliyor musun ?
gözlerime gülsen tek bir kere
gülüşünde ki gamzelerinde yeni baharlar doğacak
yüreğime
ey/zan
5.0
100% (10)
Cevap Yaz