Selamsız Sabahsızmaziye dair ne varsa siliyorum bir bir g/özlerimin içinden dalından koparılmış bir yaprak gibiyim şimdi düşerken o çocuk tebessümleri bir bir yüzümden ki hep yarım kalmış hayallerimiz yaralıyor beni renkleri ç/alınmış mevsimlere sensiz girerken bilir misin? ağlamak çok zor gelir seven yüreğe ve s u s a r s ı n her vedanın ertesine ve ben arazlı geçen sensiz her günümün bitiminde örtüyorum gecenin serinliğini çıplak bedenime ve bütün yıldızlara tek tek isimler takıyorum dudaklarımın kenarından ismin inledikçe şimdi kirpiklerime sürdüğüm damla damla göz yaşlarımı düşürüyorum yangın yerine dönmüş ellerime ve adın tanımsız sözlerimi esir alırken sil baştan a ğ l ı y o r u m ertelenmiş düşlerimizin her birine ve her gece hüzün dolu bulutları ağırlar g/özlerim geceler kurşun misali saplandıkça saplanır yüreğime ve uzaklardan geceyi yırtarken yine o sesin ben cam kırıkları gibi dağılırım kendi kendime ve gidiyorum işte oysa ki. vedalardan en çok ben nefret ederdim selamsız sabahsız sessiz sedasız hiç kimseye görünmeden giyorum işte ey/zan |