SUYUN YOLUNCAgitmedik suyun yolunca demir kadar, is kadar gerçek. su yalın, temiz, en parlak yıldız aktı gitti gözümüzün önünde kıyısına çadır kurduk derme çatma evler yaptık geçilmedi kağnı gıcırtısından traktör yolundan su ince bir gül yaprağı her mevsimi hayat su narin kavak üstü söğüt gölgeli dere aktı gitti güz yaprakları sürüyerek yıkarak köprüleri unufak ederek taşları kıyıları parçalayıp yıkarak ebe dededen kalma kırk yamalı yaşam vurdu sular çarpa çarpa yozluğumuzu yüzümüze suyun yolunca gitmedik! 7. 2. 2004 / Nazik Gülünay |
İlle de köy yaşantısı demiyorum. Şehirlerde de öyleydik. Tprağa belenirdik önce, çamura..Sonra mahalle çeşmelerinin altına girerdik çığlık çığlıga. En büyük şakalarımız ya su ile olurdu ya toprakla.
Biz topraktan gelip toprağa gideceğimizi unuttuk. Öyle olunca da artık mezarımıza bir tas su döken, baş ucumuza bir fidan diken evlatlarımız kalmadı.
Çok yazık ettik evlatlarımıza çok...
Selam ve sevgilerimle.