YOK / LAMA
Anladım bu devrin de öncekilerden farkı yok;
İnsan aynı insan, kalplerde bir damla korku yok! Demiyor pekçoğu, bu haramdır, bu günah, asla. Öte dünya mı? Hah hah! Ya acaba, bir belki, yok! Öyle şişkin kof benlik, öyle gücüne hayran ki; Dilinde özünden özge nakarat, bir şarkı yok! Şu dünya gecesine nolur, bir ışık da sen yak! O anlıyor köşküne! Vermek gibi bir kaygı yok! Ele destek şöyle dursun, erinir atasına; Gösterişe iltifat var, öz anaya saygı yok! İnsan ararım yoklamada, varlar “Burda!” desin! Demeyeler bu şaire bir yanıt, bir yankı yok! |