6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
4667
Okunma
Benim Saime,yoksa beni tanımadın mı?
Hani çocukluk günlerinin ilk göz ağrısı!..
Hallaçların kümesi,Köse Dayı’nın damı;
Bildin mi? “Elma dersem çık,armut dersem çıkma!”
Daha dün gibi durur,hafızamda halimiz;
Ben sümüklü oğlandım,sen çırpı bacaklı kız...
Üstümüze yürürdü taş attığımız camız;
Korkup bana sokulurdun,ben derdim ki: “Korkma!”
Oyun gibi bir şeydi bu,belki aşktı biraz;
Başa örülen taç,kulağa asılan kiraz!..
Ne dal bıraktı ne yaprak gönülde kar-ayaz,
Lakin terk etmedi içimi, tende bu sıtma!
Hayat böyledir işte,zaman her şeyi siler;
Bu arz-küre köşesiz,ha bire başa döner.
Uyansın çocuk yanın,hatırla dünü yeter;
Anılar da su ister,gözyaşını kurutma!
5.0
100% (3)
Cevap Yaz