MANİSA'DA BİR GÜNBir efe heybetiyle zeybek oynamaya durmuş sanki dağ; Manisa kurulmuş o yiğidin diz vurduğu yere! Hitit,Aka,Frig,Pers,Bizans,Roma... Kaç el değiştirmiş bize varıncaya kadar; Karar kılmış Türk’te: ’Osmanlı’ya sancak ola! ’ Saruhanoğlu Hızır Şah,ilk kesen soluğunu Bizans’ın; Yıldırım’ın rüzgâr atlıları ve dahi Çelebi Mehmet Şah... Esip geçmişler ol ovadan birlik aşkına,Gediz şaşmış! Bu gelen nedir ırmak gibi kâh,dalga dalga,bayrak gibi kâh! Üzüm gözlü kızlar diyarı, Bağrı yanık sızlar bir yanı. Celali de görmüş,belalı da; Ama en beteri işgal yılları! Hele yok mu işgal yılları,cidal yılları; Dumanlar tütermiş on iki bin haneden. Yetişmese Parti Pehlivan Efe kızanları... Ve tabii,Mustafa Kemal Orduları... Gitmeseler zulme bey olanların peşinden, Ortalık kan gölü imiş,ortalık can pazarı! Bugün dolaşırken ben şehri bu duygularla; Hatıralar üşüştü dört bir yanıma üşüdüm sandım, Her adımda bir yolumu kesen tarih rüzgârından... İçlendim,rahmet diledim,bir zaman hicranla yandım. |