ORMAN
Sözcüklerin ormanı ağız;
Sevgi de sürgün verir, Sevgisizlik de… Sözün kök saldığı yerde; Ağzın ormanı sonsuz! İnsan ağzını açtığında; Gökten de haber, Kökten de… Aklına sözcükler kaçtığında; Anlam, anladığımız! Hayatın anlamı yalnız, Barışı yüreklendirmek için, Ormanı çoğalttığımızda! |