Bakir Düşlerin Arif Muştusuydun
hayrettin taylan
karşı konulmaz aşk kıyısıydı o gözleri yeşildi,ömrü maviydi,kavuşması kavuştaklıydı bendi, beni benden alan ben’di, özetsizdi gönlümdeki dizileri dizelerimde büyüdü, dizimin dibinde yarınları kafiyeliydi aşktı, aşkı aşan sevda deniziydi… 2… aklandığım denizler ağzıydı yargıladığın berraklar aziziseydi mutluluğun muti aynası, huzurun hazır hazinesi aşkın yeni adılı, benliğimin yeni kilometre taşıydı bağrımda,çağrımda,ağrımda ,ömrümde yeşeren aşk secdeli filizdi yarınlarında sevi dimağlara müslim olmuş teslim vardı esenlik muştuları yayılır bağrımın seyrinden ikircikler ikilemlerimi bitirir güleç atlasında çok renkli düşlerin vatan bağrı gibi hilal kaşların helalime sallanırdı bekleyişin haritasında yüreğime belirgin başkenttin tedirgin anları silen sulak yarınlar verimiydin direnci senle artan umudun tan vaktiydin imkansız sulara aziz kılmıştın geliyorum kendime,orada sen, orada ben 3… yollar yollara süreğen, gönüller gönüllere urağan hayatı felç eden sensizliğin sessiz destanında ölüyordu köroğlum artık uzakların dağları yok, artık sensizliğin köroğlusu yok artık annen var, benim zaten bu aşkta annem çoktan vardı benim bu aşkta anam çoktan ağladı içimdeki kilidi söküyor gelemeyişin ısırganı gayrı zehirli bir umudun içinde tanlara panzehir gibiyim ilave ediliyorum bir güne tek beklenti bu sanki bu yürek ben kadar afrika… yüreğimdeki altınları, elmasları başka kapital güzeller yedi künyesine seni ekledi büyük aşkım artık büyük bir aşkın büyülü yüzüsün fünye çekilmiş zamanların geçilmeyen anısın kudüs gibi üç çaresizliğin içinde tek çaremsin |