ÖYLE GEL Kİ
ÖYLE GEL Kİ
Öyle Gel ki! Uyansın papatya kokulu sevinçler Uyansın buzların altında kalan neşeler Gelişin; Zorlu bir esaretin özgür çocuğu eylesin yüreğimi Bir şair canlansın, yanmış şiirlerin küllerinden Öyle gel ki, ben“şair-i Anka” olayım Gökyüzüm sen ol Öyle Gel ki! Deli bir tay gibi şaha kalksın yüreğim Sıkıca kavra koşumlarını, vur en dik yamaçlara Vur ki, varsın koşmanın tadına Gelirsen, yorgunluk ne ki? O “Dur” dese de, sen durma Öyle gel ki, anlatma, sorma Her sözüm sen ol Öyle Gel ki! Canlansın ölmeye yüz tutan menekşeler Canlansın göğün solan bütün renkleri Gel ki seninle dolsun tabiatın ilikleri. Yağmursuz belirsin gökkuşakları Güneş gözlerime, Gözlerim yıldızlara kardeş olsun Öyle gel ki “Gelmez” diyenler kahrolsun Avazım sen ol Öyle Gel ki! Yıkılsın bütün avuntu çıkmazları Gülümsesin içimdeki ağlayan çocuk Gülüşü hüzün sarmış akşamsefalarına dokunsun Akşama sabaha neşe saçsın Olmaz deme sakın Öyle gel ki, gelişin bütün kapıları açsın Can özüm sen ol Öyle Gel ki! Gelmez diyenlerin gözlerine bakıp Bütün inançsızlıkları yıkayım Sussun bütün vesveseler Yüreğimde gizlediklerim görünsün Öyle gel ki, aydınlıklar yücelsin Karanlıklar sürünsün… Beyazım sen ol Öyle gel ki Gökyüzüm sen ol Öyle gel ki Her sözüm sen ol Öyle gel ki Avazım sen ol Öyle gel ki Beyazım sen ol Öyle gel ki… Her şeyim sen ol Öyle gel ki Gidişin Olmasın Sevgili… İHSAN TURHAN |