Leylasız Mecnunsun Artık-istedim ki adam gibi s e v, delicesine, aşka yakışırcasına s e v lafta seni seviyorumlarla, seni özledim hikayelerinden uzak. vurmamalıydın sırtımdan böyle sessiz ve derin adamlığın hangi kitabına sığdı bu yaptığın, hangisi yazdı. yaktığın umutlarımın külleriyle bıçaklamamalıydın beni bu şehirde yarınlarımızla. her y/anım iç çekişirken bir g/özüm toprağa bakarken ben, avuclarımda, yüzünün sinen kokusuyla şiirler yazıyorum . yanaklarımdaki yaşlarımdan kayan harflerimle , yüreğimdeki yaranın iziyle, sayfalarımı süslüyorum. tavan arasına sıkıştırdığım b/akışlarına değen, gözlerime kuşanan donukluğun rengiyle . ellerimin arasında s/akladığım ,bir seninle çukurlaşan gamzelerim ne çok susturmuş beni ; susmaksa ne çok şair etmiş sancılı kalemimle. yazdıklarımı ise ben bile anlamıyorum .....darmadağın. belki bizi anlatıyorum, belkide bizden geriye kalan anlamsızlığı... yalnızlığın upuzun kırıklığı var üzerimde nefes alışlarımın daralan boşluklarında, anılarla boğuşmak öyle zor ki yar! konuşmamın zorluğunda hatırlarken i h a n e t i n i yine aynı sorular ağırlaşıyor beynimde daha 19 umda kimin için hayata sarılmıştım ben oysa yaşam yerine kimi iliklerime doldurup, kimin icin leyla isminde yeniden doğmuştum? ’aşk kokulu ,hüzün kokulu leyla’n ’dım ya senin peki ya söylesene sen nasıl mecnundun? mecnunlar çöllere vurulur, başka sevdalara değil! içim sızım sızım sızlıyor.... gözden uzak olan gönüldende olurmuş - leylalar unutabilirmi acaba yar ? offfff ..ne sen gercek mecnun olabildin ne ben leylalıktan vazgecebileceğim bu gidişle beynimin duvarına çarpıp kaçan bir soru daha mecnunlar sadece çöllere vuruluyorsa başka sevdalara vurulanın leylası olurmuydu ?... Aşk-ı Kıyamet . . . |
"Sizde bulduklarını başkasinda arasın dursun " derim
Yüreginize saglik
Omrunuze bereket
Tebriğimle
KUL FİGANİ