Kaybolan Düşler..
Şimdi umut sokağında,
Üryan hülyalı kaldırımlarda sahipsiz üşür yüreğim.. Hayallerimin ayak bağları çözülmüş, Eğilip bağlamaya mecal arıyorum.. Şerha şerha damlıyor yüreğime, Sol yanımda en acınası hüzünler.. Hani diyorum; Şimdi aldığım nefesimle Yaslasam başımı huzura, İki büklüm mutluluğumla seyre dalsam Son nefesimi vermeden.. Sümük gibi beynime yapışan hatıraları Kaç tekme vursam terk eder acıyan yanlarımı ? Hezeyan edilen düşlerim bitik. firak edilen düşlerim yitik. Ne gitmelerle gittim de kendimden, “Ben” yine ben’lerden az öteye gidemedim. Dünyanın hengame meydanında kaç defa vuruldum da, Ölüm duraklarında savruldum durdum! “Seni de vururlar ey acı” demişti biri Çok mu efsunlu şu acılar? Neden hala vurulmadı.! Gözyaşlarım akar kuruyan dudaklarıma, Fersiz gözlerim kapanır, Viran edilmiş gönlümde, ne çok tecrid edilmiş sahipsiz düşlerim varmış.. Topladım usulca, koydum heybeme.. Dünya dedim, Sustum.! Suskunluğum armağan olsun, içimde direnen vaveylalarıma.! Sükutun da rengi vardır.. Ah keşke diyorum, Lakin heyhat! ... Semra’m Öztekin |
firak edilen düşlerim yitik.
Ne gitmelerle gittim de kendimden,
“Ben” yine ben’lerden az öteye gidemedim.
Dünyanın hengame meydanında kaç defa vuruldum da,
Ölüm duraklarında savruldum durdum!
SEMRA HANIM BU GÜZEL DİZELERİNİZİ KUTLARIM
YÜRREĞİNİZ DAİM OLSUN
SAYGILAR...