:)

meğer çekirdek kabuğu ne çok şeymiş..

bu sayfa şiirlerinin özgül vasıflarının olduğunu bilerek okumaya gelmek
ve bunu daha önce de söylediğimi unutmak istemem çoğunlukla yorum yazamayışımı anlatamaz belki
ya şuna ne demeli;
muhtemel en yakın bir çekirdek çitleme seansında bilin bakalım hangi şiir aklı/ma/mıza gelir? :)
yaşama dair sunulan o tatlı hüzün sergisi, misafirini boş çevirmeyen kuş sofrası bereketi için teşekkürlerimi
ancak şair marifetidir ki hissettirdiği bu tür güzellikler için de tebriklerimi bırakıyorum..

selamlarımla.

''Katil!
Namluya sürüp sessizliğini
Umudu öldürdü önce''

Etkileyici bir girişi var şiirin.
Hüznün gök gürlemeleri duyulmakta ilkin, ardından gelecek muhtemel sağanağın ayak sesleri aksediyor kulağımıza usul usul.
Şair,
finale saklanacak sözü, işin başında söylemiş.
Uzatmamış lafı, dobra dobra, cesurca konuşturmuş kelimeleri.
Ne demiş atalarımız;
''Arife tarif gerekmez, sözün tamamı deliye söylenir.''
İşte bu misal, sürdürmüş namluya sessizliği,
umudu öldürtmüş önce.
Sonra,
yürütmüş şiiri düşe kalka, cama düşürmüş gönül sesini rengarek boyayarak.

Yani, çekirdek kabuğu bahanesi ile, sohbet ortamı yaratma fikri harika gerçekten.
Demek hayatın böyle ince nüansları da varmış.
Bu bölümde de, mizahın sıcak esintileri ile geçiştirmiş hayal kırıklıklarını şair.
Ölümler, kara kara senaryolar, gözyaşları ile değil de, tebessümün masumiyeti ile karşılamış sevimsizlikleri.
Ve,
finalde kaçınılmaz son var.
Nehirlerin boşanması yatağından...
Gözlerdeki rutubetin gizlenmesi hani hazan yağmurları ile, kimsecikler farketmesin , nehir yüreğe aksın misali...

Okuyanların dudaklarında bir kaç tebessüm katresi olacaktır bu şiir belki ama,
biz, tebessümün arkasına gizleniş bir iki başkalık da yakaladık sanıyorum...
Hadi hayırlısı. Umarım yanılmadık.









Bir tutam hayat tarafından 7/16/2013 8:24:13 AM zamanında düzenlenmiştir.

Bir tutam hayat tarafından 7/16/2013 8:28:42 AM zamanında düzenlenmiştir.

sakın ne alaka deme bir anımı canlandırdı gözümde şiir...

Adamın biri çekirdek çitliyor otobüste... bu arada portakal falanda yedi.. hani gözetlemiyorum da tam ayakta adamın başında duruyorum... Neyse çitledi çitledi sonra tuzundan dolayı sanırım portakalınıda yedi elinde çöpleri kalktı ayağa düğmeye bastı... hemde benim ineceğim durakta,,,, neyse o benden önce indi ben peşinden... İner inmez elinde biriktirdiği çöpleri yere atıverdi.... yürüyor ben peşinden omzuna şöyle bir tık tık yaptım döndü baktı beyefendi kabuklarınızı düşürdünüz alırmısınız lütfen dedim adam suratıma tuhaf tuhaf baktı alah alah memlekette ne de çok deli var dedi... şimdi gelelim şiirle bağlantısına... hani çekirdeği çitleyipte karşısındakine atana ne denir.. elbet bravo denir.... sonra bunca tuzun üstüne mevsim meyveleride gerekir...(bu mevsim meyveleri kısmını ciddiye alma sen) .. ya hakketten nerden aklına geliyor böylesine sıradan şeylerden böylesine düşündüren şeyler çıkartmak senin aklına denizim yaaa... hadi ben yatıyorum uykulu uykulu bu kadar yorum kusurum olduysa affola her daim sevgimle.. her daim saygımla ....