----seni bulma umuduyla seni koklaya/ bilme ihtimali ile yaşıyorum..
Ve her ihtimal seni her gün biraz daha yanına çekiyor beni…



Öyle ki Sabahın serin yeli ile koşarken sana
Attığım her adımda nefesini hissediyorum
Ve her aldığım nefes
senin aşkınla hayat buluyordu.



Sanki her nefes bir hayat öpücüğüydü dudaklarımda.
Ve dudaklarını hissederken
kendimi kanatlanmış bir melek gibi
beyaz bulutların doruğunda
Erince varmış bir şairin şehveti ve heyecanıyla
Aşkın gül kokulu cennet bahçelerin de düşlüyordum.




Ve bu düşten uyanmak istemiyordum.
Mutluydum, hem de ölümü unutacak kadar
Çünkü aldığım her nefesin içinde sen vardın
Ve ruhumun en ücra köşelerine kadar sinmiş aşkınla
hayat damarlarıma can katıyordun.




Tıpkı cennetteki Kevser suyu gibiydi her damlası..



Her damla umuttu bizim için, umudun ölümsüzlüğüydü
Seni bulabilme ihtimaliydi,
Ve sen olmadan nefes alabilme ihtimaliydi..



Şimdi bunları yazarken seni bütün yüreğimle
yanımda hissediyorum.
Ve yaşadığım her yerde senin nefesinle soluklanıyorum..



Kırşehir/temmuz 2103