Afitap 16-
çocukları bizi ad alacaklarmış..
O! ölümsüz aşkı yaşatacaklarmış.. Mutlu.. Zuhal.. Afitap ya da Hasret, Sıla, Sevda! birbirlerine çok yakıştılar “hepsini de koyun, çocuklar” dedim elinizden alan mı var isim bir mavi boncuk, gelinim yeter ki sıhhatli olsunlar biz; Haziran koyardık.. belki Çarşamba ama evimizin adı “çamur” olurdu mutlaka ben ona “Gülüm” o bana “Afitabım canım, aşkım, bidenem, hayatımm okul formamla geldim ya kurstan babacığım kim bilir neyle almıştı, ne bilsin bir asker şoförün, candan o yeşil elbiseliye tutulacağını.. bir ilk karşılaştığımız, bir Arzu ablaya geldi tek kelime konuşmadığımız.. söz verdik, sözlendik, oldu bitti hikaye gerisi.. insan hayatta bir kere seviyor yerini hiçbir şey tutmuyor şükür.. o bir kaza değildi, biliyorum o beni bekliyor ben ona gidiyorum hoşça kalın! resim YILKI ATLARI teşekkürler TROAS |
bekletmek istemiyorum
O
orada
ben burada