umudu beş geçeydiumudu beş geçeydi boğazımda düğümlendiğinde isyanımın sesleri aynadaki şaşı godot demiştim adına zira herkes birer kurtarıcıydı aslında... ilkyaz başlarken zaman şaşırdı beş geçen umutlarım kaf dağından aşırdı "çocuklar inanın" derdi ya ustam çocuklar inanıyorum dedirttiniz hasılı... (godot’yu bekliyoruz ensesi kalın godoşların eteğinde illetli bir millet gibi böyle aç bilaç ilelebet bir kurtarıcıya muhtaç bekliyoruz umudu korkuların pençesinde... kimimiz ötelerin osuruğuna binmiş gazlıyor bir biçimde kimimiz namaz niyaz derken uyuyor izandan yoksun hüsnü zan içinde... uyanın diyor bazı uyanıklar sanal isyan hareketlerinde diyor ve onlar da uyuyor uyarmış olmanın huzuru içinde bilseniz ne çok lenin var ne çok che/ bu net denizinde devirip duruyorlar her gece öyle ya/ gaza limon meydana yürek gerek hem silivri de soğuktur şimdi biz iyisimi yazı bekleyelim diyerek bahanedir ya korkunun kını bulunca kesmez nasılsa vicdanı ama diyoruz ama ama eylül’ü asacağız zannıyla oysa geleceğimiz çırpınan darağacında hadi dese biri sanıyoruz coşacağız güneşe koşacağız ezkaza hadi diyene ilk balçığı biz atıyoruz herkesin hadisi kendi cümlesinde meal aynıysa da mühim değil haydi gari olmuyor tutmayınca kelimesi kelimesine... beyaz camın ardında sirk cambazları ağızlarından alevler saçarak algılarımıza tecavüz ediyor her gece sakatlanan aklımız alçı’lar içinde üzerimizde ölü toprağı elimizde tv kumandası gözümüz açık olsa ne gam bunca hipnoz altında hasılı biz bu kör dövüşü içindeyken fuller’ler donumuza kadar soyup bütün depolarını fullediler bir biçimde olsun varsın dedik üzerimize şeffaf açılım örtülünce düşünüp dalaşırken pek de üşümedik zira ’demokrasi’ çıplak severdi bunu ebu garib’den öğrenmiştik/ seneler önce... demem o ki uyanmak yetmez bazen cesaretle gerinmedikçe içimizde özgürlük yansa ne yanmasa ne buz gibi susuyoruz işte ’ya hep beraber ya hiçbirimiz’e hasretle... ki korkunun bittiği yerde başlıyorsa eğer özgürlük silivri’dekiler bizden özgür değil mi sizce de...) yanılmak da güzelmiş teşekkürler çocuklar öğrettiniz ki umut hep var Gülşen Destanoğlu |
uyanmak yetmez bazen cesaretle gerinmedikçe
içimizde özgürlük yansa ne
yanmasa ne
buz gibi susuyoruz işte
’ya hep beraber ya hiçbirimiz’e hasretle...
ki korkunun bittiği yerde başlıyorsa eğer özgürlük
silivri’dekiler bizden özgür değil mi sizce de...)
yanılmak da güzelmiş
teşekkürler çocuklar
öğrettiniz ki umut hep var
Mükemmeldi usta kalemi engin yüreği
S e l a m l ı y o r u m..........
Yürek sesin hiç susmasın
________________Saygılar